استاد رحیم دیندار(کامران) 

       جاده استخوانی           

   اومی گذشت و   وهم من اندر سگال بود

  ایوای من که عقل  و  دل   اندر    جدال بود

  دیدم    شکوفه من     و    زیبا     غزال   تن

   آید بسوی   من   که    نگین    شمال   بود

  آهسته  در   کنار   من آمد   سبو به دست

  حسنش فزون زماه و تنش چون غزال بود

   زاهد به قیل  و  قال من اندر سماع و حال

  شد بهر  من عیان که  به  زاهد   محال بود

   می خواستم  که باده خودم  از سبوی او

              لغزید    پای     وصلم  و    دیدم   خیال   بود         

  باران   غم ز   ابر      فراقش    فرو     چکید

   رویاند    شعله    غم   و   دل در    وبال بود

   می کَند جان بسختی  و چشمش براه تو

   بیچاره    دل   ندیده ای   اندر  چه حال بود

   این جاده  وصالت عجب استخوانی است

   ورنه مرا چه حاجت ازین قیل   و   قال بود

   بگذار    با   تو   گویم   از  اوضاع  این جهان

    آنجا که   حق  و   باطل   اندر   جدال    بود

    هر کشوری   که دارد   اتم قلدور است او

    در جنگلی که شیر   نه  حاکم  شغال  بود

     گرگان  و   روبهان   همه  در   مسند  مراد

     آزادگان  به حبس  و   نه   جای سوال بود

     می خواستم   بکارم     از   آزادگی    نهال

     از    فتنه خسان    مرا    کی      مجال بود

     اندر   کویر    ظلم    که  جنگل    شود  تباه

     ما   را     هوای    کاشتن       نونهال     بود

    کامران نازک است دل از   چینی و    سفال

    با کس    مگو    دگر  که   دلم  از سفال بود

 **************************************

 استادرحیم دیندارکامران