شعر های زیبا از رودکی پدر شعر

بوی جوی  مولیان   آید  همی

یاد  یار     مهربان   آید   همی

ریگ آموی   و درشتی    راه او

زیر   پایم   پرنیان   آید   همی

آب جیحون از نشاط روی دوست

خنگ   ما را   تا میان   آید همی

ای بخارا! شاد باش و دیر زی

میر زی تو شادمان آید همی

میر ماه است و بخارا آسمان

ماه سوی آسمان آید همی

میر سرو است و بخارا بوستان

سرو سوی بوستان آید همی

آفرین و مدح سود آید همی

گر به گنج اندر زیان آید همی

گر بر سر نفس خود امیری، مردی

بر کور و کر، ار نکته نگیری، مردی

مردی نبود   فتاده     را پای زدن

گر دست فتاده ای بگیری، مردی

نامت شنوم، دل ز فرح زنده شود

حال من از اقبال تو فرخنده شود

وز غیر تو هر جا سخن آید به میان

خاطر به زار    غم    پراگنده شود

بر عشق توام، نه صبر پیداست، نه دل

بی روی توام، نه عقل بر جاست، نه دل

این غم، که مراست کوه قافست، نه غم

این دل، که تراست، سنگ خاراست، نه دل

در منزل غم فگنده مفرش ماییم

وز آب دو چشم دل پر آتش ماییم

عالم چو ستم کند ستمکش ماییم

دست خوش روزگار ناخوش ماییم

ای نالهٔ پیر خانقاه از غم تو

وی گریهٔ طفل بی گناه از غم تو

افغان خروس صبح گاه از غم تو

آه از غم تو! هزار آه ازغم تو!

از کعبه کلیسیا نشینم کردی

آخر در کفر بی‌قرینم کردی

بعد از دو هزار سجده بر درگه دوست

ای عشق، چه بیگانه ز دینم کردی!

چرخ کجه باز، تا نهان ساخت کجه

با نیک و بد دایره درباخت کجه

هنگامهٔ شب گذشت و شد قصه تمام

طالع به کفم یکی نینداخت کجه

در رهگذر باد چراغی     که    تراست

ترسم که: بمیرد از فراغی که تراست

بوی جگر     سوخته     عالم    بگرفت

گر نشنیدی، زهی دماغی که تراست!

با آن که دلم از غم هجرت خونست

شادی به غم توام ز غم افزونست

اندیشه کنم هر شب و گویم: یا رب

هجرانش چنینست، وصالش چونست؟

جایی که گذرگاه دل     محزونست

آن جا دو هزار نیزه بالا   خونست

لیلی صفتان ز حال ما   بی خبرند

مجنون داند که حال مجنون چونست؟

بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد

هم بی‌تو چراغ  عالم       افروز مباد

با وصل تو کس چو من بد آموز مباد

روزی که ترا     نبینم    آن روز مباد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: