شعرمن

طوفانی است

استاد رحیم دیندارکامران

          شعر    طوفانی                                                              

قصه ام   طولانی  است،شعر من طوفانی است

عاشق     بی باکم     ،عشق  من   عرفانی است

چتر      در   دست    بگیر ،  سوی       من    گر آیی

آسمان      شعرم     ،  به       خدا      بارانی   است

شعله      می روید       از ،   شعر      آتش      ناکم

عذر  می خواهم  اگر،     شعرم     آتشدانی  است

گریه         من        جاری  ،    شده       در       ابیاتم

شعر من    پر     درد است ، درد   من  پنهانی است

  آمده     جغد    به   باغ    ، داده     جولان     به  زاغ

آنکه    افتاده    چاه،    مرغ   خوش الحانی    است

روح      در   مغز    نهان ، عشق        در قلب  روان

سینما    خانه    ما ،  دیدنش     مجانی        است

این جهان     دهکده ایست  ،طول و  عرضش   محدود

خانه اش   شیشه ای  و  ، حاصلش ویرانی است 

این   جهان   در   نظر ،    عرفا    دانی        چیست

 ظاهرش    اهل دل     و، باطنش  شیطانی است

 سرمه    چشم       منست ، خاک     ایران   عزیز 

 شاعر         ایرانم   شعر      من   ایرانی   است

گفتی از    مال     جهان     تو     چه   اندوخته ای

 حاصل   عمر   منت  ،  دفتر  و    دیوانی   است

تا   که  او  داد  مرا    ،   بالی  از     علم  و  هنر  

دیدم آنرا که   به  صد  ،  درد   من درمانی است

 
              تا که کامران به رخش نظری کرد بگفت                         

                                         
           یاکنون من اویم  ،یا که کامرانی  او ست                                              

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: