– هیچ دشمنی برای انسان٬ ستمگرتر از نفس او نیست

– « از کمال سعادت٬ تلاش در راه مصلحت عموم مردم است.»

– «مردم، چیزى از دنیایشان را براى اصلاح آخـرتشان فرو نگذاشتند،

مگر آن که خداوند سبحان، بهتر از آن چیز را عوضشان داد.»

تو به بهانه‌ي اشتغال به كارهاي بزرگ از ضايع كردن

حق كوچك معذور نيستي.((امام علي (ع))) 

عمل هر روز را در همان روز به جاي بياور، زيرا براي هر روز موقعيت

و قانون خاصي حكم‌فرماست.((امام علي (ع))) 

هر كس "نمي‌دانم" را ترك كند، در هلاكت‌گاه‌ها سقوط مي‌كند.((امام علي (ع))) 

من در شگفتم از كسي كه توانايي توبه و استغفار دارد، با اين حال

مأيوس مي‌شود!((امام علي (ع))) 

كامل‌ترين فقيه كسي است كه مردم را از رحمت خداوندي نااميد نسازد

و از محبت او مأيوس‌شان ننمايد.((امام علي (ع))) 

هيچ چيزي به انتقام خداوندي نزديك‌تر و از نظر نتايج وخيم‌تر و براي

نابود كردن نعمت خداوندي مؤثرتر و براي منقرض ساختن روزگار دولت،

قاطع‌تر از خونريزي به ناحق وجود ندارد.((امام علي (ع))) 

خداوند سبحان [در روز قيامت] حكم ميان بندگان خود را از حكم درباره‌ي

خون‌هايي كه ريخته‌اند، آغاز خواهد كرد.((امام علي (ع))) 

بپرهيز از خودپسندي و باليدن به خود، و از اطمينان به آن‌چه كه از نفس خود،

تو را به خودپسندي وادار كرده است.((امام علي (ع))) 

بپرهيز از دوست داشتن مدّاحي و تملّق ديگران، زيرا اين صفات پليد از

محكم‌ترين فرصت‌ها براي شيطان است كه نيكي نيكوكاران را در آن

محو مي‌سازد.((امام علي (ع))) 

بپرهيز از شتابزدگي در امور، پيش از رسيدنِ زمانِ آ ن‌ها، و از سستي

و درماندگي در موقعيت مقتضي آن امور.((امام علي (ع))) 

از هيجان و تندي برحذر باش و آن‌ها را مهار كن، تا غضب فرو نشيند

و اختيار خود را مالك شوي.((امام علي (ع))) 

در هر صبح و شام به خدا تقوا بورز و بر نفس خود از فريب دنيا بترس

و در هيچ حالي از آن، احساس امن و امان مكن.((امام علي (ع))) 

اگر نفس خود را از مقداري فراوان از چيزهايي كه دوست مي‌داري،

به خاطر ترس از يك ناگواري، بازنداري، هوي و هوس‌هاي نفساني

تو را به مقداري فراوان از ضررها مي‌كشاند.((امام علي (ع))) 

دنيا جايگاه عمل در آزمايش‌هاست. كسي كه در اين دنيا زندگي مي‌كند،

هرگز ساعتي در فراغت به سر نمي‌برد، جز اين‌كه همان فراغتش روز

قيامت براي او حسرتي خواهد بود.((امام علي (ع))) 

برترين چيزي كه از اين دنيا به آن نايل مي‌شوي، خاموش كردن

باطلي يا زنده كردن حقي باشد.((امام علي (ع))) 

شادي تو در آن اندوخته‌هاي نيكو باشد كه براي ابديت از پيش فرستاده‌اي

و تاسف و حسرتت درباره‌ي چيزي باشد كه پس از خود به جاي مي‌گذاري

و تمامي اهتمام تو درباره‌ي پس از مرگ باشد.((امام علي (ع))) 

جز اين نيست كه مَثَل دنيا مانند ماري است كه لمس آن نرم و زهرش

كشنده است.((امام علي (ع))) 

هرگاه دنيادار به خوشي آن اطمينان داشته باشد، دنيا او را به نتايج

وحشتناك مي‌كشاند، يا اگر در آن به انس گرفتن آرميد، او را به

وحشت مي‌رساند.((امام علي (ع))) 

از گذشته‌ي دنيا براي آيندهچي آن عبرت بگير و تجربه بيندوز، زيرا

بعضي از امور دنيا همانند بعضي ديگر است و آخر آن به اول آن ملحق

و ضميمه مي‌شود و همه‌ي امور دنيا حجابي بين انسان و هدفِ اعلاي

او بوده و در آخر كار از او جدا مي‌گردد.((امام علي (ع))) 

بپرهيز از هر عملي كه در نهان انجام داده مي‌شود، ولي در آشكار

مورد شرمندگي مي‌باشد.((امام علي (ع))) 

بپرهيز از هر عملي كه اگر درباره‌ي آن سؤال شود، صاحب آن منكر شود

يا از آن پوزش بطلبد.((امام علي (ع))) 

از رفاقت با كسي كه رأيش سست و بي‌پايه و عملش زشت است،

پرهيز كن، زيرا محاسبه‌ي ارزش هم‌نشين با هم‌نشين صورت مي‌گيرد.((امام علي (ع))) 

بپرهيز از آن‌كه مرگ بر سرت تاختن آورد و تو در طلب دنيا از پروردگارت

گريخته باشي.((امام علي (ع))) 

غضب خود را فرو بَر و تحمّل داشته باش و هنگام توانايي، بخشش

و چشم‌پوشي كن و هنگام خشم، بردبار باش و هنگام قدرت،

عفو و اغماض كن.((امام علي (ع))) 

بپرهيز از هم‌نشيني مردم فاسق، زيرا همواره شرّ به شرّ ملحق مي‌شود.((امام علي (ع))) 

از غضب بپرهيز، زيرا غضب، لشكري بزرگ از لشكريان شيطان است.((امام علي (ع))) 

فقر، آدم باهوش را از اقامه‌ي دليل لال مي‌كند.((امام علي (ع))) 

انسان تنگدست در شهر خويش بيگانه است.((امام علي (ع))) 

ناتواني آفتي است و شكيبايي، دلاوري و پارسايي ثروت و پرهيزكاري سپري است

و چه هم‌نشين خوبي است رضايت در زندگي.((امام علي (ع))) 

بهترين و بافضيلت‌ترين مؤمن كسي است كه جان و دودمان و مالش را در راه

خدا تقديم بدارد، زيرا هر چيزي كه تو از پيش مي‌فرستي، ذخيره‌اش براي

تو مي‌ماند و آن‌چه پشت سر خود مي‌اندازي، خيرش براي ديگري است.((امام علي (ع))) 

روزگار آدمي با دو روز مي‌گذرد: يك روز به سود تو و روز ديگر به ضرر توست.

و به يقين اين دنيا خانه‌‌اي است دگرگون شونده. پس آن‌چه از آنِ توست، سراغ

تو خواهد آمد، اگرچه ناتوان باشي، و آن‌چه به ضرر توست، نمي‌تواني آن را از

خود دفع كني، اگرچه قدرتمند باشي.((امام علي (ع))) 

سينه‌ي انسان عاقل، صندوق راز اوست و گشاده‌رويي طناب محبت و بردباري

مخفي‌كننده‌ي عيوب است.((امام علي (ع))) 

مسالمت و مدارا، نهانگاه عيوب است.((امام علي (ع))) 

هر كس از خود راضي باشد، ناراضيان وي فراوان خواهند بود.((امام علي (ع))) 

در آن هنگام كه دنيا به كسي روي آورد، نيكويي‌هاي ديگران را به او عاريت مي‌دهد

و اگر دنيا از كسي رويگردان شود، نيكويي‌هاي خود را از او مي‌گيرد.((امام علي (ع))) 

با مردم چنان بياميزيد كه اگر در آن حال بميريد، براي شما بگريند و اگر زنده مانديد،

همواره به شما مهر و محبت بورزند.((امام علي (ع))) 

هنگامي كه بر دشمنت پيروز شدي، عفو و بخشش را شُكر غلبه‌ات بر او قرار بده.((امام علي (ع))) 

ناتوان‌ترين مردم كسي است كه از به دست آوردن دوستان عاجز است و ناتوان‌تر از آن،

كسي است كه دوستي را پيدا كند و او را از دست بدهد.((امام علي (ع))) 

هنگامي كه مقدّمات نعمت‌ها به شما رسيد، با كمي ِ سپاسگزاري، دنباله‌ي آن‌ها را

از دست مدهيد.((امام علي (ع)))

هر كس نزديكانش او را ضايع كنند، دوستي و الفت با ديگران را به دست آورد.((امام علي (ع))) 

امور چنان تسليم مقدّرات است كه حتي گاهي تدبير موجب مرگ مي‌شود.((امام علي (ع))) 

ترس و هراس، همراه نوميدي است و شرمندگي با محروميّت، و فرصت‌ها مانند ابر

در گذر است و فرصت‌هاي خير را غنيمت بشماريد.((امام علي (ع))) 

هر كس عقلش او را عقب بيندازد، نژاد و نَسَبش نمي‌تواند او را پيش ببرد.((امام علي (ع))) 

از كفّاره‌هاي گناهان بزرگ، رسيدن به فريادِ فريادخواه و برطرف كردنِ اندوهِ

آدم غمگين است.((امام علي (ع)))

حضرت علی (علیه السلام)می فر ماید :

1) مومن زبانش سخت راستگو و در احسان پر بخشش است.

2) مومن پاکدامن وقانع وخویشتن دار و پارسا است.

3) شادی مومن در روی اوست واندوهش در دلش است.

4) مومن سه نشانه دارد : راستی ،یقین و آرزوی کوتاه .

5) مومن غذای سیر نمی خورد در صورتی که برادرش گرسنه باشد.

6) انسان با تقوا سه نشانه دارد :اخلاص در عمل، کوتاهی آرزو و غنیمت شمردن فرصت ها.

7) اخلاص ،میوه وثمره عبادت است.

8) فضیلت وبرتری عمل به اخلاصی است که آن است.

9) نزدیک شدن بنده به درگاه خدا به خاطر اخلاص نیت اوست.

10)برتوباد به اخلاص که سبب پذیرفته شدن اعمال وبرتری طاعات است.

11) اگر خلوص داشته باشی به رستگاری می رسی.

12) ایثار والا ترین صفات انسانی است.

13) ایثاربرترین مرتبه های بزرگواری وبالاترین خلق وخوی انسانی است.

14) ایثار بهترین نیکوکاری و والا ترین مرتبه های ایمان است.

15) ایمان نیاز به اخلاص دارد.

16) ادب بهترین خوی وخصلت است .

17) ادب درانسان همچون درختی است که ریشه اش عقل و خرداست.

18) میوه ی ادب ،نیکویی خلق است.

19) وسیله تزکیه وپاکسازی اخلاق ،ادب نیکو است.

20) هر چیزی نیازمند عقل است و عقل نیاز به ادب دارد.

- «تَفَکَّر قَبلَ أن تَعزِمَ وَ شاوِر قَبلَ أن تُقدِمَ وَ تَدَبَّر قَبلَ أن تَهجُمَ؛»
«پیش از تصمیم گیرى بیندیش و پیش از اقدام، مشورت کن و پیش از داخل شدن [در کار] تدبّر کن.»

 - «حَسِّنْ خُلْقَکَ یُخَفِّفِ اللّه‏ُ حِسابَکَ؛» 

«اخلاقت را خوب کن تا خداوند حسابت را آسان گرداند.»

 - «غایَهُ الْعَدْلِ أنْ یَعْدِلَ الْمَرْءُ فی نَفْسِهِ.»

«نهایت عدالت آن است که آدمی با خودش به عدالت رفتار کند.»
- «حُسنُ السّیاسَهِ قِوامُ الرَّعیَّهِ.»
«سیاست‌ورزی نیکو مایۀ استواری مردم است.»

 - «حُبُّ الدُّنیا یُفسِدُ العَقلَ وَ یُصِمُّ القَلبَ عَن سَماعِ الحِکمَهِ وَ یوجِبُ اَلیمَ العِقابِ؛»

«دل بستگى به دنیا، عقل را فاسد مى ‏کند، قلب را از شنیدن حکمت

ناتوان مى ‏سازد و باعث عذاب دردناک مى ‏شود.»
- «ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَی دینِهِ وَ لَم یَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَیبَهِ إمامِهِ

فَهو مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القیامَه»
«بدانید آنان که در زمان غیبت حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به

خاطر طول مدت غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند بود.»
- «صِلَهُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَتَدفَعُ النِّقَمَ؛»
«صله رحم نعمت ها را فراوان مى کند و سختى ها را از بین مى برد.»
 – لا تستعظمن احدا حتی تستکشف معرفته.
پیش از آنکه از دانش و معرفت کسی با خبر شوی دربزرگداشت او مکوش.
- لا تستعظمن احدا حتی تستکشف معرفته.
پیش از آنکه از دانش و معرفت کسی با خبر شوی دربزرگداشت او مکوش.
- لا یعابُ المَرْءُ بِتَاخیرِ حَقِْهِ اِنَْمَا یعابُ مَنْ اَخَذَ ما لَیسَ لَهُ.

برای انسان عیب نیست که حقش تاخیر افتد، عیب آن است که چیزی

را که حقش نیست بگیرد.– هیچ دشمنی برای انسان٬ ستمگرتر از نفس او نیست.

– « از کمال سعادت٬ تلاش در راه مصلحت عموم مردم است.»

– «مردم، چیزى از دنیایشان را براى اصلاح آخـرتشان فرو نگذاشتند، مگر

آن که خداوند سبحان، بهتر از آن چیز را عوضشان داد.»
- «تَفَکَّر قَبلَ أن تَعزِمَ وَ شاوِر قَبلَ أن تُقدِمَ وَ تَدَبَّر قَبلَ أن تَهجُمَ؛»
«پیش از تصمیم گیرى بیندیش و پیش از اقدام، مشورت کن و پیش

از داخل شدن [در کار] تدبّر کن.»

 - «حَسِّنْ خُلْقَکَ یُخَفِّفِ اللّه‏ُ حِسابَکَ؛» 

«اخلاقت را خوب کن تا خداوند حسابت را آسان گرداند.»

 - «غایَهُ الْعَدْلِ أنْ یَعْدِلَ الْمَرْءُ فی نَفْسِهِ.»

«نهایت عدالت آن است که آدمی با خودش به عدالت رفتار کند.»
- «حُسنُ السّیاسَهِ قِوامُ الرَّعیَّهِ.»
«سیاست‌ورزی نیکو مایۀ استواری مردم است.»

 - «حُبُّ الدُّنیا یُفسِدُ العَقلَ وَ یُصِمُّ القَلبَ عَن سَماعِ الحِکمَهِ وَ یوجِبُ اَلیمَ العِقابِ؛»

«دل بستگى به دنیا، عقل را فاسد مى ‏کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان مى ‏سازد

و باعث عذاب دردناک مى ‏شود.»
- «ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَی دینِهِ وَ لَم یَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَیبَهِ إمامِهِ فَهو مَعی

فی دَرَجَتی یَومَ القیامَه»
«بدانید آنان که در زمان غیبت حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به خاطر

طول مدت غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند بود.»
- «صِلَهُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَتَدفَعُ النِّقَمَ؛»
«صله رحم نعمت ها را فراوان مى کند و سختى ها را از بین مى برد.»
 – لا تستعظمن احدا حتی تستکشف معرفته.
پیش از آنکه از دانش و معرفت کسی با خبر شوی دربزرگداشت او مکوش.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: